De Haagse schilder Piet Warffemius (1956) maakte aanvankelijk kleurrijke doeken met abstracte vormen. De laatste jaren zijn de abstract-expressionistische werken formeler en donkerder van kleur. Er is meer ordening in zijn composities aangebracht, zoals ook duidelijk te zien is in dit zelfportret, en de weergave werd steeds trefzekerder. Af en toe zijn er figuratieve elementen in zijn werk te herkennen. De nadruk ligt echter altijd op de abstracte vormen. In de eerste plaats gaat het hem erom gevoelens en indrukken vast te leggen in kleur en vorm. Warffemius laat de toeschouwer de vrijheid dit op eigen wijze te interpreteren.