Met haar wilde kleurrijke olieverfschilderijen hoort Schoenmaker bij die jonge schilders die sinds een paar jaar grote doeken maken waar verf en textuur de hoofdrol spelen, meer dan datgene dat afgebeeld is. De afbeelding is figuratief, maar wel gevuld met talloze abstracte elementen. Dat klinkt als decoratie, maar dat is het in geen geval. De schildergebaren, de kracht en dynamiek van iemand als Schoenmaker, maakt dat het beeld altijd zo sterk is, dat het nooit met een decoratief patroon verward kan worden. Bij Schoenmaker is de menselijke figuur nooit ver weg. Hier ook zijn twee armen en handen te zien, van waaruit als in een extatische dans, een cirkelvormig visioen opdoemt. Een hypermoderne verbeeldingskracht vol beweging.
