Dit olieverfschilderij is een spel tussen werkelijkheid en fictie. Fata morgana’s tonen in de woestijn werkelijke beelden, die door luchtspiegelingen op een andere plek zichtbaar zijn. In de kunst en literatuur is de term fata morgana synoniem geworden voor droombeeld, dus voor een visioen van niet denkbare realiteiten, iets wat vooral bijbelse en mythologische historieschilders graag weergeven. Deze kunstenaar neigt naar het schilderen van niet denkbare werelden, en heeft nota bene zijn aan Adam en Eva herinnerende figuren in een woestijn afgebeeld. Geen hof van Eden. De fata morgana die zich achter hen afspeelt: de romantische spiegeling in de hete lucht, is minder onwaarschijnlijk dan de scène op de voorgrond met de uit het ei gekropen mensen die als prooidieren elkaar besluipen.
