Hoegen maakt geënsceneerde foto’s van huiselijke situaties. Interieurs met of zonder mensen, waar een gevoel van spanning in de lichamen, een weinig zonnige licht- en schaduwwerking, of wat aftandse meubels, het leven aangeeft dat in deze interieurs plaatsvindt en dat niet altijd over rozen gaat. Onder het moment dat Hoegen vastlegt, dat weer talloze andere korte momenten opvolgt, ligt een doorlopend gevoel, een soort onderhuidse pijn of verdriet, hoewel niet heel ernstig, dat haar stille beelden invoelbaar maken. 
