De Haagse kunstenaar Paul Combrink schildert abstracte, geometrische vlakken in een gedempt kleurpalet. Hij plaatst ze op een witte, of bijna witte achtergrond, waarop de vlakken ondanks hun gelijkvormigheid en hoekigheid, op elkaar reageren en een ritme ontstaat. Ondanks hun abstractie zijn ze afkomstig van patronen uit Combrinks dagelijkse leefomgeving, zoals een gordijnstof. Op b toys wordt het patroon van vakjes, streng afgekaderd met papiertape, als een tweede lijst geplaatst rond de foto van een weinig vrolijk jongetje met zijn speelgoedtreintje. Alsof het een tweedimensionale weergave van een blokkendoos is. Met deze fascinatie voor het abstracte woont Combrink in de juiste stad: geen enkele Nederlandse stad koestert de geometrische kunst zoals Den Haag dat doet.
