De film Hiroshima Mon Amour uit 1959, het jaar dat Paul Basart in Rotterdam zijn opleiding aan de kunstacademie begon, gaat over een liefdesrelatie tegen de achtergrond van de atoombom op Hiroshima. Politiek engagement speelt duidelijk een rol in dit gelijknamige olieverfschilderij van Basart. Hierin laat de kunstenaar een griezelige maskerade zien, die in de verte doet denken aan de koppen uit het werk van Jorn of Ensor. Sommige van de koppen zijn bijna dierlijk, andere meer menselijk, maar de verwrongen vormen en de donkere, al dan niet ten hemel geslagen, ogen zijn in alle gevallen zeer expressief. Deze fascinatie voor het weergeven van ingewikkelde tegengestelde emoties is tegenwoordig in het werk van Basart overgeheld richting liefde en vreedzamer taferelen.
