Dirksen schildert droomachtige landschappen die niet lijken toe te behoren aan de mens. Ze worden per schilderij bevolkt door andere wezens. In deze groentehemel wordt een landschap, of eigenlijk een aardbol met een lucht, getoond als een venster of toneel. Vanuit de ruimte zien wij een stoet buitenaardse bloemkolen opstijgen richting de kosmos. De gordijnen of coulissen openen het schouwspel van de bloemkolen die om onduidelijke reden ten hemel stijgen en geven het zo een extra theatraal effect. De gordijnstof geeft ook een contrast in materiaal: de zware draperieën contrasteren met de ijle blauwe lucht en de bijna etherische groentes.
