Daan van Golden wilde timmerman worden, werd toen echter etaleur, en is inmiddels een van de bekendste Rotterdamse kunstenaars. In de jaren zeventig, na een abstract-expressionistische periode, ging hij abstracte patronen schilderen. Pop-art en Japans pakpapier vormden inspiratiebronnen. In zijn pogingen de scheidslijn tussen kunst en leven op te heffen, ging hij gewone alledaagse (consumptie)artikelen tot kunst verheffen. Hij gebruikte behang als kunst of omgekeerd. In zijn bloemenserie uit 1975, waar de Kunstuitleen een aantal werken van heeft, heeft hij gekozen voor een papierpatroon dat door zijn platte vlak samenvalt met het platte vlak van het schilderij. De kleuren zijn niet bepaald fel, zelfs iets verschoten, alsof de tijd ze heeft gebleekt. Een schilderij van een tafellaken zou bijna het tafellaken zelf kunnen zijn. Het verheffen van wegwerpmaterialen tot kunst strookt met de gedachtes van Pop Art kunstenaars uit die tijd, maar het lijkt of hij vooral werd aangetrokken door het monnikenwerk dat het precieze naschilderen van al die bloempjes vereist.
Er is ook een uitgebreide monografie online te bekijken van het RKD (Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie) : bekijk hem hier
