Het werk van Christie van der Haak heeft een sterk decoratieve karakter. Het begrip decoratief wordt echter nog wel eens verkeerd ingeschat. In onze cultuur wordt het meestal gezien als ornament, als iets dat versiert maar zelf niets is. In andere culturen, bijvoorbeeld de islamitische, waar afbeelden verboden is, heeft decoratie altijd een inhoudelijke waarde. In de schilderijen schalen van Van der Haak worden decoratieve patronen gebruikt om ruimtes te creëren waarin figuratie wel een bepalende rol speelt maar altijd in relatie tot de abstractie van de complexe patronen. Steeds is er sprake van conflict en oplossing, van paradox en congruentie: het oog vindt in deze schilderijen geen rustpunt en steeds als het denkt een vaste structuur en opbouw te hebben gevonden wordt die weer onderuitgehaald door een andere passage in het schilderij.
