Enkele jaren geleden maakte Boer voor de Kroatische stad Dubrovnik een tafel die als vlot voor de Adriatische kust dreef, met daarop, als offer, een vrouwenjurk, De jurk, van vergankelijk materiaal, werd opgenomen door de zee. Ze dook met een camera de zee in om de laatste dwarrelende resten te fotograferen. Ook in deze foto staat een jurk centraal, die uit een andere tijd lijkt te stammen, als verbeelding van Boers denken over leven, dood en andere belangrijke processen van het leven: “Ik zie mijn werk als het koesteren van herinneringen, emoties of verlangens. Het komt voort uit een stille persoonlijke wereld. Op verschillende manieren probeer ik die voelbaar aanwezig te maken.”
